مشکلات رایج در کاربرد سنگ طبیعی
الزامات کیفی برای عایق کاری حرارتی و طراحی دیوارهای خارجی ساختمان به طور مداوم در حال بهبود است. بسیاری از شهرها پیشنهاد کرده اند که در دیوارهای خارجی محله های مسکونی نوساز زیر طبقه دوم به ویژه برای دیوارهای خارجی ساختمان محله های مسکونی باید از تخته سنگ های یکپارچه طبیعی تزئینی استفاده شود.
با این حال، هزینه نصب سنگ به صورت خشک بسیار بالاست. اکثر توسعه دهندگان سنگ های نازک را به عنوان تخته سنگ های یکپارچه عایق حرارتی انتخاب می کنند. این توسعه دهندگان تخته سنگ های نازک عایق حرارتی را با مواد عایق حرارتی ترکیب کرده و به طور همزمان روی دیوار نصب می شود. به این ترتیب خواهید دید که نتیجه ی این کار، کاهش هزینه ی نصب، نصب سریع و نصب سنگ به صورت خشک است. سنگ نیز همین تاثیر را دارد و اولین انتخاب برای عایق کاری و طراحی دیوارهای خارجی است و مقامات محلی و شرکت های توسعه دهنده به طور فزاینده ای از آن استقبال می کنند. برخی از مسائل در زیر ذکر شده است:
1. برای تخته سنگ های یکپارچه، کدام سنگ ها مناسب هستند؟
هنگام انتخاب سنگ طبیعی، توجه به وزن مخصوص آن ضروری است. گرانیت با وزن مخصوص بیش از 2.7 تن، برای تخته سنگ های یکپارچه توصیه می شود. در مقابل، سنگ هایی با وزن مخصوص کمتر از گرانیت، به دلیل چگالی کم و آسیب پذیری باید با دقت مورد استفاده قرار گیرد. عموماً سنگ های تیره برای تخته سنگ های یکپارچه مناسب ترند زیرا نواقص کمتری دارند. سنگ های تیره مناسب عبارتند از: سنگ قهوه ای بریتانیایی، سنگ کافی دریل ، سنگ شاندونگ وایت همپ . سنگ های زرد و شکننده باید با احتیاط به عنوان تخته سنگ یکپارچه استفاده شوند.
2. ضخامت تخته سنگ یکپارچه بسیار مهم است.
ضخامت مناسب سنگ بر اساس وزن مخصوص آن تعیین می شود. اگر سنگ دارای وزن مخصوص بالایی باشد، باید نازک تر باشد، در حالی که سنگی با وزن مخصوص کمتر، باید ضخیم تر باشد. در حالت ایده آل، ضخامت تخته سنگ باید بین 1 الی 1.5 سانتی متر باشد. این امر برای کاهش شکستگی، بهبود مقاومت در برابر ضربه و کاهش خطر سقوط سنگ ضروریست.
برای اسلبی یک تکه با وزن مخصوص بالاتر، ضخامت نباید از 1.2 سانتی متر تجاوز کند. این گفته به این دلیل است که چسباندن و لنگر زدن اسلب نیاز به یک سنگ سبک وزن دارد تا دشواری ساخت و ساز و خطر افتادن را کاهش دهد. سنگ های با چگالی کم باید ضخامت بیشتری داشته باشند اما ضخامت آن ها نباید از 1.5 سانتی متر تجاوز کنند.
3. کدام مواد عایق حرارتی را می توان با تخته سنگ طبیعی ترکیب کرد.
پشم سنگ و مواد نفتی استاندارد پرکاربردترین مواد عایق حرارتی کلاس A هستند که الزامات درجه بندی حریق را تامین می کنند. ضخامت ماده عایق مورد نیاز علی رغم هدایت حرارتی مشابه، به مقررات و الزامات صرفه جویی انرژی در محل، بستگی دارد. به عنوان مثال، در شمال جیانگسو، ضخامت مواد عایق همراه با تخته سنگ نازک یکپارچه معمولاً حدود 5 سانتی متر است و در اصل باید حداکثر 10 سانتی متر باشد. اگر مواد عایق بیش از حد ضخیم باشد، ممکن است ساخت آن چالش برانگیز باشد و خطرات خاصی را ایجاد کند.
خطرات فعالیت های معدن
در زمان فعالیت‌های معدن، بار اضافی در محل معدن می‌تواند حفره‌هایی در زیر خاک یا سنگ ایجاد کند که می‌تواند با شن و خاک دوباره پر شود. زمانی که بدون هشدار قبلی شکست ناگهانی زمین باعث ایجاد فرورفتگی بزرگ در سطح می‌شود خطرات جدی برای زندگی موجودات در نزدیکی محل معدن ایجاد می شود. فروچاله ها یکی از مخاطراتی هستند که در اثر فعالیت های معدنی ممکن است رخ دهد. اینها فرورفتگی ها یا سوراخ هایی در زمین هستند که در اثر فروپاشی لایه سطحی ایجاد می شوند. این مقاله پیشنهاد می‌کند که فعالیت‌های معدن می‌تواند خطرات جدی برای زندگی موجودات مجاور ایجاد کند، و بنابراین، انجام اقدامات احتیاطی لازم برای جلوگیری از چنین حوادثی مهم است.
